TEMAT: Dzikie łososie ze Słupi

kaszub1974 napisał:
Podane ilości tarlaków to ryby które zostały zliczone na skanerach w Słupsku, wg badań telemetrycznych znaczna część ryb nie pokonuje przepławek w Słupsku, w związku z tym wielkość stada tarłowego jest większa niż wykazana na licznikach. Wg "Stan populacji troci wędrownej(Salmo trutta) i łososia (Salmo salar) w dorzeczu Słupi i możliwości optymalizacji tarła tych gatunków" Dębowski i inni wielkośc stada w Słupi można założyć na 10.000szt.

Łososiki na zdjęciu są z roku 2013,
Każdy kto łowił agregatem w tak dużej rzece jak Słupia wie jak trudno się poławia takie małe rybki, tym bardziej że połowy prowadzone są metodą brodzenia, dlatego na podstawie tych badań można tylko uzyskać informację o efektywności tarła (że się odbywa i jest skuteczne), ale oczywiście nie można określić skali tego tarła ani określić produktywność tarlisk. Szacowana ilość powracających tarlaków jest mocno przybliżona i może odbiegać zarówno w górę jak i w dół.

O pozyskiwaniu juwenilnych łososi pisałem w jednym z poprzednich postów w tym wątku. Zresztą każdy kto zada sobie odrobinę trudu związanego z przeczytaniem tej pracy sam się może o tym dowiedzieć.
Z założeniami w każdej zresztą dziedzinie jest tak, że bywają często bardzo zawodne. Dlatego, aby uniknąć pomyłek, warto polegać na tym co w 100% wiadomo i co zostało dokładnie policzone.

kaszub1974 napisał: Słupia jest najlepiej przebadaną rzeką "łososiową" w Polsce, pozostałe rzeki nie są nawet w połowie tak poznane jak Słupia, dlatego można pokusić się o szacunki.

PS. Mówienie o wiedzy 100 procentowej i dokładnym policzeniu w przypadku ryb w rzece jest nazbyt optymistyczne.

Ok nie będę chandryczył się o 30 tarlaków łososia, zdaje sobie sprawę z tego, że zasoby przyrody trudno policzyć. Zaraz mogę napisać, ze wg. Chełkowskiego to nie był cały 1% ale np. 0,87% (dane z sufitu) i wyjdzie 87 sztuk tarlaków łososia w Słupi. Przyjmuję do wiadomości, że wg. fachowych szacunków populacja troci w Słupi liczy ok 10000 szt. Odniosłem się tylko do wielkości przedstawionych przez autorów w pracy o której mowa. Pozdrawiam.

Jeżeli chodzi o wątpliwości związane z trafnością wyboru ,,naszych łososi" pod względem genetycznym. To w pracy Małgorzaty Rzepkowskiej ,,Analiza genetyczna populacji łososia (Salmo salar L.), w związku z programem restytucji tego gatunku w Polsce" możemy min. przeczytać: ,, Podsumowując wszystkie wcześniejsze rozważania, wydaje się, że prowadzone w Polsce prace nad restytucją łososia doprowadziły do tego, że gatunek ten ponownie pojawiłsię w polskich rzekach, jednak efektywność jego rozrodu w warunkach naturalnych jest co najmniej wątpliwa. Biorąc pod uwagę czas trwania cyklu życiowego łososia należałoby się spodziewać pojawienia się, w przynajmniej kilku rzekach Polski, narybku tego gatunku już po 6 latach od momentu rozpoczęcia zarybień. Powodu braku sukcesu reprodukcyjnego łososimożna dopatrywać się w różnicach środowiskowych pomiędzy Dźwiną, z której pochodzi sprowadzany materiał zarybieniowy, ale również można rozważać, czy z punktu widzenia genetyki, dokonano właściwego doboru populacji założycielskiej. Warto również podkreślić, że w okresie zarybiania nie były wykonywane jakiekolwiek badania genetyczne sprowadzanych i wyhodowanych ryb. Nie były też znane zbiorcze wyniki badań genetyków i hodowców ze Skandynawii, które publikowano dopiero po roku 2005. Zgodnie ze stanem wiedzy z lat 80. i 90., wybór populacji z Dźwiny jako źródła materiału hodowlanego był w pełni uzasadniony. Cytowane wyżej prace mogą jednak sugerować, że należało by jeszcze raz rozważyć wybór materiału zarybieniowego do celów restytucji łososia na terenie Polski, wykorzystując dostępne obecnie techniki molekularne oraz aktualną wiedzę z zakresu biologii tego gatunku. Porównanie wszystkich populacji łososia bałtyckiego z polskim archiwalnymmateriałem, w oparciu o szczegółowe badania genetyczne, mogłoby pomóc wytypować populację łososia genetycznie najbardziej zbliżoną do populacji wymarłych z terenów Polski.
Genetyczny monitoring stada tarłowego, hodowanego w polskich ośrodkach zarybieniowych, umożliwiłby oszacowanie efektywnej wielkości, odradzającej się populacji łososia. Pozwoli to dokładniej prognozować odpowiedni dobór, a także liczbę osobników, która powinna być wprowadzana do rzek, w kolejnych latach dla jak najefektywniejszego przebiegu programu restytucji."

Kolego S Z A C U N za wkład pracy w śledzeniu tematu.
Mówiąc krótko twardych jednoznacznych dowodów na dzień dzisiejszy nie ma.
pozdrawim Adam

Szacun to by był gdyby kolega Kaszub zbadał rybostan rzeki a nie temat.Nikt na Parsecie badań nie prowadzi bo to się nikomu nie opłaca,za to "zarybianie" pare osób utrzymuje

Dziękuję Panie Adamie za 2 rzeczy:
1. Za to, że chyba jako jedyny tutaj odniósł się Pan ze zrozumieniem do moich wątpliwości (oczywiście głęboka wiara w coś wyklucza jakiekolwiek wątpliwości)
2. O ile jest Pan tym Adamem co myślę, że Pan jest (?) to za znakomite błystki dzięki którym udało mi się złowić 2 piękne trocie.

Twardych dowodów na razie nie ma, ale niewykluczone, że w niedalekiej przyszłości będą, czego wszystkim zainteresowanym serdecznie życzę. A jak będą i zostaną opublikowane to z prawdziwą przyjemnością jako pierwszy (o ile sam tu jeszcze będę) postaram się o nich napisać. Pozdrawiam Witek.

Trochę nasza rozmowa przypomina strzyżone-golone.
Dlatego sumując w pokojowym tonie:
1. Rozumiem wątpliwości co do ilości dzikich tarlaków łososia w Słupi, podawane ilości są głęboko szacunkowe.
2. Rzeczą pewną jest to, że łososie rozmnażają się w dolnej Słupi.
3. W związku z faktem że łososie rozmnażają się w Słupi i jest to na razie jedyna rzeka gdzie skuteczność tarła łososi została potwierdzona powinno się łososie objąć szczególną ochroną.

To tyle
pozdrawiam

A precyzyjniej jeżeli o mnie chodzi:
1. Zgadzam się
2. Rzeczą pewną jest to, że juwenilne osobniki łososia uznano za pochodzące z naturalnego tarła,
3. Nie odniosę się do Słupi bo w niej nie wędkuję. Natomiast osobiście uważam, że sens ma bezwzględny zakaz zabierania łososi we wrześniu, ryb w szatach godowych, tych, które mają szansę odbyć tarło. Jeżeli chodzi o kelty, to biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo ich ponownego powrotu na tarło, celowość wypuszczania ich uważam w zasadzie za rzecz mało istotną, powiedziałbym nawet trzeciorzędną. Pozdrawiam.