TEMAT: Ciekawi ludzie spotkani nad rzeką

Podczas wczorajszego wypadu zaczepił mnie nad wodą starszy niepozorny pan,
zaciekawiony zagaił rozmowę.Pozwoliłam sobie pokazać mu swoje woblery i muszki i napomknąć że zajmuje się różnego rodzaju rękodziełem.Na co pan stwierdził że z niego wcale nie jest taki nudny człowiek tylko tak wygląda Zaprosił mnie do swojego warsztatu i pracowni.Okazało się że zajmuje się mataloplastyką i jest miłośnikiem koni




Bat na wszystkich bereciarzy





Warsztat





Aż nie wiadomo było, na czym skupić wzrok







Najtrwalsze buty do woderów,wytrzymalsze od simmsa



Jest jedna zasadnicza rzecz określająca wyjątkowość człowieka - pasja.

hym ...........
ja zazwyczaj jak łowię na muchę jesienią to nie noszę ze sobą woblerów,
bo i po co ................

stichxx napisał:
Może Koleżanka stosuje "kaszubski streamer"?!

stichxx napisał:
Ehym...ja tu się spodziewałam paru fajnych opowieści zamiast kolejnego przesłuchania...

Po pierwsze spinning też miałam w razie gdybym miała ochotę powalczyć o szczupaczka,po drugie zawsze nosze ze sobą pudełeczko z woblerami w razie spotkania z innym ciekawym wędkarzem żeby pokazać mu swoje przynęty,wymienić się,sprzedać czy zwyczajnie po ludzku się pochwalić

Oszałamiąjacy poziom komentarza

Najlepsze, co może mnie spotkać nad wodą to spotkać kolejnego wędkarza (czyt. ciekawą osobę)
Jestem wędkarskim egoistą, nie lubię ludzi nad wodą a tym bardziej wędkarzy, nad wodę przyjeżdżam sam dla ciszy i spokoju, jeśli już to staram się nie uderzać w zbyt długie dysputy, tym sposobem nie spotkałem, na szczęście, ,,ciekawej osoby''

W 1992 r., będąc na Sardynii, zatrzymałem się przy mostku nad strumieniem. Zobaczyłem kółka na wodzie, więc zmontowałem zestaw (z czasem się przekonałem, że były karpie i basy). Wokoło były pastwiska i w pewnym momencie podszedł jakiś dziadek i zagadnął. Rozmowa potoczyła się po włosku, a gdy się dowiedział, że jestem Polakiem, to od razu - Papa, Papa Giovanni, Polonia. Od razu mnie zaprosił do swego domu, może z 500 m dalej. Po zakończeniu połowu podjechałem do niego. Pokazał mi całe gospodarstwo - konie, krowy, obory, sprzęt, a na koniec zaprosił na poczęstunek - ser i wino, oczywiście domowe. Do końca życia staruszek pozostanie w mej wdzięcznej pamięci.

Czerwiec rok 1990, Brda w okolicach leśniczówki Świt.
Po całodziennym spiningowaniu oddaliłem się od namiotu o ładnych pare kilometrów , zaczynało się ściemniać i stwierdziłem że mam dość, trzeba wracać. Wdrapałem się na skarpę gdzie była ścieżka prowadząca z powrotem na pole namiotowe tuż przy ujściu Rudej. po kilkuste metrach to samo uczynieł pewien starszy pan który także miał już dość wędkowania i znalazł się na mojej ścieżce. Razem wracaliśmy na pole namiotwe tocząc bardzo ciekawą rozmowe. Mój rozmówca była bardzo ciekawym człowiekiem o olbrzymiej kulturze i wiedzy. Pótorej godziny powrotnej drogi nigdy tak szybko mi zleciało jak właśnie tego czerwcowego wieczora. Gdy zapytałem o profesję , otrzymałem bardzo ciekawą odpowiedz:
"oj kolego to ciężki temat, jak będziemy już przy moście w świcie to sam się przekonasz, czym sie zawodowo zajmuję. " ....
przegadaliśmy te półtorej godzinki na różne tematy.

Przy samym moście stał busik,a obok...... 2 zakonnice (????????!!!!!!?)
ów starszy Pan, przywitał się z nimi i zaczoł się przebierać....
stanołem obok jak wryty... i gapiłem się przez pare chwil jak gość z którym wracałęm tocząc rozmowe przemienia się w .... no własnie... dowiedziałem się że jest biskupem odwiedzającym diecezję swojego kolegi po fachu )))) ..siostry szybciutko pomogły mu spakować wodery i wędkę do busika a następnie cała trójka wskoczyła do niego i odjechali .. Chciałbym widzieć swoją minę wtedy przy tym mostku ))))

widzisz Ela ja jestem taki właśnie szczegółowy.....

nie znam osobiście wędkarza który jadąc nad wodę z muchą bierze inny sprzęt
więc dziwi mnie takie podejście jak twoje.....

ale ty jesteś wędkującą kobietą co w sumie powinno mnie nie dziwić,
że kobieta bierze cały sprzęt na ryby bo przecież zmienne jesteście
taka wasza natura....

co do spotykania nad wodą ciekawych ludzi to spotkałem kilku znanych ludzi: Opania, Fabiański, Klose.... ale, że jestem wędkarzem pokroju kolegi Jacka czyli wybierając się nad wodę oddaje się całkowicie ciszy i spokoju, jak większość ludzi łowiących, a tym bardziej na rzekach więc unikam dłuższych rozmów, po prostu wymiana szybkich tradycyjnych zdań, życzenie szczęścia,połamania i znikam w krzakach .....

stichxx napisał:
Odkąd zacząłem przygodę z muchą to tylko na wodach z zakazem spinningu nie mam go ze sobą, mowa o kiju bo przynęt czasem nawet nie wyciągam. Często jadę nad wodę z przypadku i po kilku razach kiedy zawsze czegoś zapominałem teraz mam zasadę "nie wyciągać"... Co więcej, szczególnie jesienią i wiosną w mojej kurtce można czasem znaleźć mini pudełko z kilkoma spławikami w okolicach grama i paroma rzeczami do zmontowania lekkiego zestawu. Zdarzyło mi się tego lata podczas obozu sportowego skorzystać ze stawu na terenie ośrodka (rozsądna wielkość, nie kałuża) i na muchówce #3 ze spławikiem holować ładnego amura i parę karpi.

Przyjmując założenie z kilku postów powyżej, że mając woblery w czasie gdy nie można spinningować jest się potencjalnym kłusolem, można również przyjąć że każdy chłop noszący sprzęt w rozporku jest potencjalnym gwałcicielem.
Bez sensu są te pytania po co woblery.