TEMAT: Duńska wyprawa na wyspę MOEN :)

POJECHALI - ZOBACZYLI - WRÓCILI !
Każdą wyprawę możnaby sprowadzić do tych trzech słów.
Jednak radość jest tak wielka że postanowiłem się podzielić z WAMI w kilku zdaniach naszymi emocjami i radościami z wyprawy.
Duńska wyspa Mon ma przepiękne wybrzeże z kosmicznymi wapiennymi klifami . łowienie w takiej scenerii daje niezapomniane wspomnienia nawet jak ryby są sprytniejsze niż my .
mimo słabego początku udało się wyszukać fajne miejscówki .rybki od 40 do 60 cm współpracowały z nami dość dobrze zagryzając nasze muchy - głównie imitacje krewetek w bladołososiowym kolorze .
wieczorami humor dopisywał dzięki czemu powstawały nowatorskie muchy fot1- makaronowy tubis , fot2 - szczypior fly , fot 3 - fly sucha limanowska , fot3 - kuku nereida


fot 1

fot 2

fot3

fot 4

w następnej odsłonie kilka poważniejszych zdjęć z widokami !

pozdrawiam
ps- dziekujemy "GRUBYM ZWIERZOM" za pomoc w rozgryzieniu łowiska

największą rybką wyprawy okazał się 64 cm srebrniak
super że wszystkie ryby były w super kondycji srebrniakami skaczacymi na ogonach i wywijały świece jak tarpony ....no może przesadziłem lekko.


fajna miejscówka przy murze obfitowała w wiele rybek


widoki...widoki ... wiatr i morska bryza


klify oczarują każdego kto je zobaczy ..na własne oczy


wspomniana krewetka to hit wyprawy !!!


rybka na ok.50 cm ponownie w wodzie

jeszcze tam wrócimy ....

Fajnie, widze e na tym duzym klifie lowiliscie. Ja w nastepnym tygodniu jade.

Kto raz stanie pod klifami Mons Klint, zrobi wszystko żeby stanąć tam raz jeszcze, i jeszcze, i jeszcze...

Tak się złożyło, że w niedziele i nasza ekipa tam zawitała, na krótko z powodu mega wiatru, ale w ciągu tych 15 minut 2 kontakty z rybami były


Grilse - zabierz sporą ilość tabletek przeciwbólowych. Mnie plecy bolały tak mocno, że nie myślałem o niczym jak o walnięciu się do wyra ;/ To psuje cały czar wyprawy.

Tak przy okazji możesz zmierzyć temp. wody. W niedziele miała ok. 9 st C

Plecy bolą z zimna...
stanie w zimnej wodzie i silny wiatr to potęgują!
żeby to znieść trzeba dobrze się na-futrować-np pierogi z jagnięciną/imbirem z rosołu jagnięcego...oraz porządnie nerki odizolować
np kilka warstw wełny.Inaczej trudno się do brzegu dowlec.
Kawa kanapka czy koniak nie pomogą...

Powiem wam że tak długo i intensywnie jak tam nie łowiliśmy nigdzie indziej a łowiliśmy już wiele razy za granicą!!!
rano od 6 do 12 -13 potem obiadek i ponownie od 15 do 20-21 ...czasami kilka przejazdów po kilkanascie kilometrów szukania dobrego łowiska do wiatru ale na wodzie nie ma wybacz .
Łowienie na muchę to niezły zapier....kto łowił w morzu to wie jakie jak obiążone są ramiona i barki .Palce po lince poprzecinane to ładna pamiątka na parę tygodni !!
mimo tego nie żałuję ani minuty spędzonej na wodzie ...






zimno nie było bo takie czasy że bielizny , polary i neopreny czynią cuda !!!

Dla mnie w lowieniu w morzu najgorsze sa te poranione palce, dlatego trzymam wedke pod pacha I sciagam linke do koszyka na dwie rece. Druga sprawa zawsze neopreny nawet w czerwcu.

grilse napisał: Eee no, przecie wymyślili stripping guards'y, a jak nie to rękawica na prawą rękę.
Ja po tygodniu na Fyn żadnego śladu, rękawicę używałem tylko podczas chłodu - ze 2 razy po kilka godzin. Staram się robić tak, że linkę ściągam raz po palcu wskazującym, potem zmieniam na palec środkowy i nie tylko po jednym miejscu . Ważny jest też materiał z którego wykonana jest linka, im większa jej chropowatość tym palce bardziej dostają - łowiłem rio outbound.

Kacper napisał:
Zgadzam sie z przedmowca.
Opcji jest kilka:
-Gotowe Orvisa ake cholernie drogie
-Obciety paluch z grubszej rekawicy gumowej (nie za grubej by byl elastyczny i musi dobrze przylegac do palca)
-Ja kupilem kiedys w USA podrobe Orvisa za kilka dolcow, pakowane po 2szt w i od 3 lat z nich korzystam (odrobine sie zmechacily po kontakcie z rzepami kurtki ale linka dobrze się po nich slizga i pewnie jeszcze troche posluza)
Tu link
www.strippingguards.com/order.html

Kupiłem kiedyś stripping guards Orvisa. To zwykły kawałek lycry, zszyty prostym ściegiem. W banalny sposób można coś takiego wykonać we własnym zakresie. Wybierasz się do szmateksu, kupujesz za grosze strój kąpielowy, wycinasz odpowiednie kawałki i zszywasz na maszynie. Dość szybko ochraniacze się odkształcają, dotyczy to także tych Orvisa. Mając zapas wykonanych własnoręcznie wyrzucasz zużyte i sięgasz po nowe.