TEMAT: Pstrągolipień

Jako, że primaaprilis już się skończyło, to wrzucę tu informację, iż ryba, której łacińska nazwa brzmi Salmothymus (czyli pstrągolipień) rzeczywiście istnieje i pływa w szmaragdowych rzekach Chorwacji i Bośni...



Bardzo chciałbym coś takiego złowić...

Pozdr

Łukasz

Czy nie chodzi ci o pstrąga miekkogębowego?

Stasiu, wspominasz legendarne czasy lat pięćdziesiątych, gdy uczeni radzieccy byli nie do pobicia, odwracali biegi rzek, z kija od szczotki hodowali najpiękniejsze odmiany storczyków,etc. I komu to przeszkadzało???
pozdr
Paweł

Koledzy,

W najnowszym Biuletynie Informacyjnym Instytutu Rybactwa Uniwersytetu Królewieckiego, red naczelny tego pisma prof. Abromcjiusz (autorytet e dziedzinie badań zjawisk paranormalnych) zmieścił obszerny fragment monografii dr Mąciwody poświęcony wpływie krzyżówki na lokalny ekosystem.

Wyniki badań potwierdziły wcześniejsze doniesienia o szatańskiej wręcz żarłoczności oraz gigantycznym przyroście masy introdukowanych osobników .
Na okładce biuletynu umieszczono fotografię z kapitalnym okazem Salmo trutta morpha Thymallus złowionego przez jednego z adiunktów dr Mąciwody zaledwie w 72 godz. po wysiedleniu narybku żerującego.

Dr Zygfryd zdementował plotki o negatywnym wpływie krzyżówki na inne gatunki ryb choć jak donosi lokalna prasa fachowa tamtejsze szczupaki dwoją się i troją by sprostać konkurencji wysiedlonych Pstrągolipieni.
Oponentom dr Mąciwody udało się nawet sfotografować to zjawisko:

Aż strach pomyśleć jaki wpływ wywrze ta krzyżówka na populację Paszczaków w dorzeczu Regi? ?


Czytelnikom należy się jeszcze sprostowanie. Otóż zarówno Pstrągolipień jak i dwojący się Szczupak w doskonałej wręcz kondycji wrócił(y) do wody…

W okresie PRL, a zwłaszcza w latach 50., osiągnięto niewątpliwie jeden sukces - propagandowy. Przynajmniej na pewien czas.
Ale wracając do tematu ryb, także dzisiaj propaganda wedkarska osiąga niezłe sukcesy. Wystarczy spojrzeć jak wyprane sa mózgi niektórych wedkarzy, którym wmówiono, ze cały sukces w złowieniu ryby zależy od założenia okreslonej przynety, a najlepiej - określonej firmy. Od takich przykładów roi się na około nas.

SC

S. Cios napisał:
Panie Stanisławie te słowa są kwintesencja i podsumowaniem wiekszości róznych dyskusji na temat przynęt a szczególnie much

Ludzie sukces składają na karb przynęty a nie jej podania i poprowadzenia.
Niuanse w konstrukcji czy kolorystyce muchy maja znaczenie ale wązniejsze jest odpowiednie jej poprowadzenie tak by albo oszukac rybę albo wzbudzić w niej ciekawośc lub agresję...
Dlatego jedni łowią a inni w tym samym czasie i na te same przynęty nie

Ktoś kiedyś, być może na tym forum napisał coś co mi zapadło w pamięć, bo idealnie oddawało moje doświadczenia spinningowe. Cytuję z pamięci:

"Cały sekret łowienia pstrągów to być w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie i w odpowiedni sposób zaprezentować przynętę. Obojętnie jaką"

Jest w tym trochę prawdy. Czasem bywają takie dni, że ryby są niemiłosiernie nieostrożne, wręcz samobójcami. Nie jest to jednak regułą. Im większa jest presja wędkarska, tym mniejsza jest liczba takich dni.

Jest w tym trochę prawdy. Czasem bywają takie dni, że ryby są niemiłosiernie nieostrożne, wręcz samobójcami. Nie jest to jednak regułą. Im większa jest presja wędkarska, tym mniejsza jest liczba takich dni.[/quote]

A ja się z tym nie zgodzę. Był taki czas, że moją rzeczkę odwiedzałem wyłącznie ja. Miałem sporo kontaktów z rybami. Jeżeli kryjówka była pod przeciwległym brzegiem a pracy przynęty nic nie zakłóciło to branie było zdecydowane. Natomiast, jeżeli pstrąg czaił się w środkowym brzegu rzeki bądź pod nogami, to zawsze odprowadzał przynętę do samej powierzchni i najczęściej spostrzegał mnie. Natychmiastowo zawracał bez możliwości powtórnej próby ataku. (znaczy są naprawdę ostrożne i rozważne)

gdyby były tak płochliwe to nie dałyby sie podejść z krótka nimfą
Potrafia wziąc metr od nóg wędkarza